รีวิว “Thunderbolts* ธันเดอร์โบลต์ส*” (2025)

ผลงานหนังเรื่องนี้น่าจะเป็นงานสร้างยักษ์ใหญ่ระดับบ็อกซ์บัสเตอร์เรื่องแรกของผู้กำกับ “เจค ชไรเออร์” เลยก็ว่าได้ ถึงประสบการณ์ที่ผ่านมาของเขาจะทำแต่หนังสเกลไม่ได้ใหญ่โต แต่มักจะมีความโดดเด่นในแง่การเข้าถึงด้วยวิสัยทัศน์ลงรายละเอียดของเขา นั่นจึงทำให้พบว่า Thunderbolts* เต็มไปด้วยความพิถีพิถันตามมาตรฐานของหนังมาร์เวลพึงมี ตั้งแต่ฉากเปิดเริ่มแรก อีกทั้งยังสามารถสร้างกลิ่นอายความเอ็นจอยตามสูตรที่ทิ้งช่วงหายไปสักพักนึง

เพียงแค่เปิดเรื่องมาได้ราว ๆ 30 นาทีก็ใส่เรื่องราวและทิศทางของหนังออกมาได้ชวนติดตาม ด้วยฝีมือการรังสรรค์บทของ “อีริก เพียร์สัน” อีกหนึ่งขาประจำมือปั้นบทของมาร์เวล คนที่เข้ามาในช่วงเฟส 3-4 ที่รู้ดีว่าจะดึงดูดผู้ชมได้อย่างไร ดังนั้นเขาจึงได้ใช้เสน่ห์และความโดดเด่นในมิติของคาแรกเตอร์ตัวละครต่าง ๆ เข้ามาช่วยปูพื้นที่เป็นองค์ประกอบที่ชัดเจนขึ้นในส่วนของการเล่าเรื่องที่ออกมาในแนวกึ่งเซอร์วิสพอประมาณ

กลายเป็นว่า Thunderbolts* มาพร้อมกับบทหนังที่คีย์หลักที่ต้องการสื่อสารออกมาได้ค่อนข้างทรงพลังอย่างคาดไม่ถึง นี่คือหนังรวมทีมคนเหนือคนที่พวกเขาพิเศษมากกว่าทุกคน แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะเพรียบพร้อมไปทุกอย่าง หนังเรื่องนี้นอกจะทำหน้าที่ความบันเทิงในตัวเองได้แล้ว ยังกลายเป็นอีกข้อความที่สามารถช่วยฮีลใจคนดูได้อย่างน่าประทับใจ ผ่านในมุมมองที่ทุกคนต้องเผชิญหน้าสักวัน และนั่นยิ่งทำให้องค์ประกอบของเรื่องราวในหนังยิ่งหนังแน่นขึ้นได้